| Voorwoord |
|
| Beste schaatsvrienden, Dit keer een wat korter voorwoordje dan normaal. De oorzaak ligt een beetje in het feit dat ik door een polsblessure wat minder “lekker” kan typen dan normaal. Maar de oorzaak ligt ook in het feit dat ik nog niet zoveel over het nieuwe seizoen heb te vertellen op dit moment. Daar komt overigens heel snel verandering in! De start van het nieuwe seizoen is weer heel goed verlopen (ik weet eigenlijk niet anders!), de eerste 40 persoonlijke records, 8 clubrecords en één baanrecord zijn alweer gebroken, dus sportief gezien loopt het seizoen tot dusver op rolletjes. Maar het seizoen belooft voor onze club dit keer ook méér te brengen………… vanaf 11 december a.s. hebben we namelijk POELSTERIJS op het Amstelveens Stadshart! En dat tot 7 januari 2007. Eindelijk zijn wij deze winter het “middelpunt” van Amstel-veen, wat willen we nog meer! Onder leiding van Johan, Aije, de natuurijscommissie en anderen zijn de eerste stappen voor wat betreft de organisatie al gezet. Zoals ik in de vorige Poelstem ook al schreef, betekent het wel dat we heel véél onder-steuning nodig hebben van onze eigen (oud-)leden, ouders van onze jeugdleden, vrienden van onze leden, etc. “Vele handen maken licht werk” gaat dit keer echt op. Het gaat om één of wat meer dagdelen waarmee jullie onze club dit jaar fantastisch kunnen helpen. Ik roep jullie dus op om vooral de informatie over het POELSTERIJS op onze website te volgen en je aan te melden voor een dagdeel. Héél paradoxaal overigens: het is de eerste keer dat ik hoop dat het tot de 7e januari niet gaat vriezen. Raar hé. (of niet….?) Goed, tot zover. Ik wens ons een paar hele fijne, goede weken in het Stadshart, vol van ijs-, sneeuw- en kerstsfeer. Ik kijk er naar uit en hoop velen van jullie daar ook te ontmoeten. Nog wat anders: heb je je al aangemeld voor de Poelster nieuwsbrief! Via de website. Doen! Met vriendelijke schaatsgroeten, Ton Post Voorzitter “A.S.V. De Poelster” |
|
|
|
|
|
|
| Wedstrijduitslagen Hier staan de laatste wedstrijduitslagen . Rinus Nieuwstad |
|
|
Kalender 2006/2007
Vergadering van het dagelijks bestuur: Het dagelijks bestuur komt op donderdag 30 november en 28 december bijeen. Mochten er dringende zaken zijn, bijvoorbeeld problemen die binnen het bestuur besproken moeten worden, laat dit dan horen! Wieneke van Rossum |
|
|
| Veiligheid op het ijs amper geregeld Robert Long zong ooit ”als je angst hebt voor morgen dan moet je vandaag gaan hangen”. In dat lied bracht hij tot uitdrukking dat je moet proberen te genieten en niet te bang moet zijn om te durven te leven. Ondanks het feit dat dat leven vol gevaren zit. De vraag is echter waar de grens ligt. Hoeveel risico wil je lopen? Uiteraard is dat voor iedereen verschillend. De één zoekt juist de gevaren op, de ander is vooral druk ze zoveel mogelijk te vermijden. Risico loop je echter ook als je gewoon thuis blijft, want daar gebeuren in Nederland de meeste ongelukken. Ook alledaagse bezigheden buitenshuis zijn niet zonder gevaar. Zoals het autorijden. Ten aanzien van de verkeersveiligheid worden er allerlei maatregelen genomen. Blijkbaar wordt er een belangenafweging gemaakt die zorgt dat we met zijn allen kunnen blijven rijden. Veiligheid wordt steeds belangrijker. Dat blijkt onder andere uit de maatregelen die worden genomen ten aanzien van de brandveiligheid. Voor een groot gedeelte berusten die maatregelingen op wettelijke eisen van de overheid. Een overheid die zelf ook wordt aangesproken. Denk aan de brand in Volendam, de vuurwerkramp in Enschede en de Schipholbrand. Bestuurders worden op het matje geroepen als ze niet adequaat hebben gehandeld of als ze politieke verantwoordelijkheid dragen. Hoe is dat in de sport? Is sporten gevaarlijk? Daar is geen eenduidig antwoord op te geven, want dammen is minder risicovol dan bergbeklimmen. Maar welke sport je ook beoefent, de kunst is om de risico’s binnen een aanvaardbaar niveau te houden. Maar wat is aanvaardbaar? Is dat persoonlijk of wordt dat maatschappelijk bepaald? Een helm is nu bij wielrennen verplicht, dat geldt ook bij het skaten en skeeleren tijdens de activiteiten van de KNSB en de Skatebond. Maar hoe ver ga je daarin? Immers een rechter kan bij gebleken nalatigheid een organisatie aansprakelijk stellen. In Arhem veroordeelde een rechter een skate-instructeur wegens nalatigheid. Een cursiste was tijdens een skateles op haar hoofd gevallen en overleed aan hersenletsel. De instructeur werd verweten dat hij de cursisten onvoldoende had gewezen op het gevaar om zonder hoofdbescherming te skaten. Maar hoe zit het dan op het ijs? Schaatsen is waarschijnlijk net zo gevaarlijk, maar zou een rechter een schaatsdocent of trainer veroordelen als een cursist op zijn hoofd valt wanneer die geen hoofdbescherming draagt? Waarschijnlijk niet. Waarom? Wellicht omdat de schaatssport een volkssport is waarbij van oudsher het dragen van hoofdbescherming niet gebruikelijk is.(zie voor bescherming tegen hoofdletsel ook de rubriek Van het net geplukt elders in deze Poelstem) Sinds 1998 is de Arbowet van kracht. Die wet zegt dat de organisatie van een evenement kan worden aangemerkt als werkgever vanuit een gezagsverhouding die niet is gebaseerd op een arbeidsovereenkomst of een publiekrechtelijke aanstelling. De organisator van het schaatsen heeft dus zorgplicht voor deelnemers en juryleden maar ook voor anderen die er zich in de buurt bevinden. Maar wie is de organisator tijdens schaatstrainingen van de 17.000 licentiehouders? En hoe zit het met de recreanten? En wie moet ervoor zorgen dat kinderen tijdens schoolactiviteiten op zijn minst handschoenen dragen? Tot op heden is dat onduidelijk. En wat is aanvaardbaar tijdens trainingen en wedstrijden? Bij een marathonwedstrijd op kunstijs zullen scheuren als een onaanvaardbaar risico worden bestempeld. Bij een natuurijswedstrijd zullen diezelfde scheuren wel worden geaccepteerd. En hoe zit het met een toertocht? Of de situatie rond een natuurijsbaan? Deze vragen leefden al jarenlang bij de KNSB, ijsbaandirecties, verenigingen en organisatoren van schaatswedstrijden. Vandaar dat twee jaar geleden de commissie Veilig Schaatsen in het leven is geroepen. De commissie kreeg de opdracht om de veiligheid op en rond het ijs onder de loep te nemen om vervolgens aanbevelingen te doen die tot verbering moeten leiden. Vooral door de innovatie worden er door de schaatsers steeds hogere snelheden gehaald. Daardoor zijn de risico’s toegenomen.Maar behalve de –discutabele- verbeteringen aan de kussens is er ten aanzien van de veiligheid nog weinig gebeurd. De valpartijen van Gerard van de Velde, Ben van der Burg en de dwarslaesie van Monique Velzeboer wakkerden de discussies weer aan. Als je vervolgens bekijkt wat er gereld is, dan blijken de reglementen van de ISU in artikel 206 slechts te reppen over een minimale dikte van vijftien centimeter en een hoogte van tachtig centmeter van de kussens. Tevens dient het buitenmateriaal snijvast en waterafstotend te zijn. Eerst uitsluitend voor de bochten, maar sinds enkele jaren ook voor de rechte einden. Maar of er lucht, hooi of plaatijzer in moet zitten, meldt het artikel niet. Die Isu-voorschriften zijn overgenomen door de KNSB zodat ze ook, niet alleen voor internationale wedstrijden, maar tevens voor gewestelijke wedstrijden of training op licentie-uren gelden. Wieneke van Rossum Bron: Schaatssport nummer 3. wordt vervolgd. |
|
|
| Van het net geplukt Een slimme valmuts voor op het ijs Van onze verslaggever John Volkers (Volkskrant) VORDEN - Hij zag verknipte rubberen badkamermatten die in ijsmutsen werden geplakt. Hij hoorde van luchtkussenfolie dat in de vorm van een hoofddeksel werd geknipt. Op zoek naar hoofdbescherming op de ijsbaan bleek de Nederlander inventief. Uitvinder Martien Pater uit Vorden bleek innovatief. Hij ontwikkelde met zijn zoon Martijn, met de Universiteit Twente en met de schuimfabrikant Recticel uit Buren in ruim twee jaar tijd de ‘valmuts’. Na de werktitel kwam de productnaam, Smartcap, voor een hoofdbeschermer in de vorm van een ouderwetse ijsmuts. Pater, een man met drie Elfstedenkruisjes, had zich door de jaren heen verbeten bij het horen en zien van ongevallen op de ijsbaan. Volgens recente cijfers gebeuren er op de vijftien kunstijsbanen van Nederland per jaar 3.200 ongevallen. Daarvan is bij 20 procent sprake van ernstige hoofdblessures, tot schedelbasisfracturen aan toe. Fietshelmen, ijshockeyhelmen en shorttrackhelmen voldeden niet. Of ze waren oncomfortabel. Pater ging aan de slag, er moest iets beters te maken zijn. Hij kreeg in 2004 geld van het Innovatieplatform, de afdeling Sport & Leisure van de Twentse universiteit deed er geld bij. De doorbraak bij het maken van een prototype kwam toen Recticel een materiaal aanbood ‘met hoge dempingwaarde, goed in staat om energie te absorberen’. Het spul dat via verwarming en afkoeling rond het hoofd gemodelleerd kan worden, heet polyetheenschuim. Het wordt gebruikt in scheenbeschermers bij hockey en in handschoenen van motorcrossers. De nieuwe cap werd deze winter op de Weissensee getest, de marathon op Oostenrijks natuurijs. Pater: ‘De smartcap bleek veel te warm. Je schaatsbril besloeg direct en we besloten schuimrubberen comfortstrips aan te brengen.’ Er kwam ook een dekje overheen van coolmax, een stof waarvan wielershirts worden gemaakt. De volgende test, op het ‘zomerijs’ van Thialf in Heerenveen, leverde enthousiaste reacties op. De complimenten betroffen de pasvorm, het veiligheidsgevoel en het gewicht: 94 gram. Vandaag komt de valmuts in de verkoop. Pater wil dat een marathon-ploeg in de SBS-competitie zijn uitvinding gaat dragen. Bij de zesdaagse komt een officiële presentatie. En al die nieuwe kunstschaatsers, sinds de ijsshows op televisie is er een ware run op rondrijders, kunnen ook wel wat hoofdbescherming gebruiken, zo meent de uitvinder van de free-skate, de schaats met een langlaufbinding. Van het net geplukt door Rinus Nieuwstad |