DE
POELSTEM
IN
DIT NUMMER, maart
2004, nummer 6
Voorwoord
Jubileumnieuws
Tee Cee Talk
Rondje
325
35e
Poelster Bosloop
Jeugdschaatsen
Marktplein Poelster
Rondjes 46 tot 50 in Assen
Trip naar de
Weissensee
Voorwoord
|
|
Dit wordt wegens omstandigheden een zeer kort voorwoord.
Wel kan ik erop wijzen dat de reis naar de Weissensee van een
groep Poelsterren een groot succes is geworden. In deze
Poelstem is er heel veel over te lezen. Naar ik begrepen heb,
wordt de reis volgend jaar in dezelfde periode herhaald. Er is
in ieder geval al een optie genomen op het pension, dat
kennelijk goed bevallen is.
Verder vraag ik jullie aandacht voor de berichten over de
viering van het veertigjarig jubileum van de Poelster. Speciale
aandacht vraag ik jullie voor het initiatief ‘Poelsterren
feliciteren de Poelster’. Het is de bedoeling dat in het
jubileumboek een pagina komt met als titel: Poelsterren
feliciteren de Poelster. Je kunt meedoen door 10 euro te
storten op het gironummer van onze penningmeester Johan de
Weerdt, zo sponsor je de uitgave van het jubileumboek. Al vele
Poelsterren hebben bericht dat zij meedoen, maar nog lang niet
genoeg. Laat me even per e-mail (koch@fsw.leidenuniv.nl ) weten
of je meedoet.
Rest me nog jullie allemaal een goed slot van het
schaatsseizoen toe te wensen. Doe in ieder geval in grote
getale mee aan de Clubkampioenschappen, en maak daar een even
gezellig als sportief evenement van.
Koen Koch
Voorzitter De Poelster
Jubileumnieuws
Er wordt hard gewerkt aan de verschillende activiteiten
waarmee we het jubileumjaar luister gaan bijzetten. Elders in
dit blad lees je er meer over, hier een overzicht van de
belangrijkste activiteiten die er aankomen.
Tweede Paasdag, 12 april: Poelster Bosloop
Vanaf ons clubhuis start voor de 35e keer de Poelster Bosloop.
Om 10 uur is er (voor het eerst!) voor de jongere deelnemers
tot 12 jaar een kidsloop over 1,7 km.
Om 11.00 uur strart traditioneel de jaarlijkse Bosloop over 5,
10, 15 en 21 km.
Zaterdag 17 april: jubileumsportdag voor de jeugd, tevens
diploma-uitreiking
Op zaterdag 17 april is er voor onze jeugdschaatsers een
bijzondere jubileum-sportdag, tevens diploma uitreiking.
Locatie: ons clubhuis Poelzicht.
Zaterdag 15 mei: jubileumfeest 40 jaar De Poelster
Locatie: Noorddamcentrum, Noorddammerlaan, Bovenkerk. Receptie
+ groot feest voor leden en oud-leden.
Oud-leden gezocht!
Het jubileumfeest is ook een beetje een reünie. En een
reünie is pas geslaagd als er veel oud-leden komen. We
willen zo veel mogelijk oud-leden uitnodigen en daarom zijn we
op zoek naar hun namen en adressen.
Ken je nog oud-leden? Weet je waar ze wonen?
Geef hun naam, voornaam, adres, postcode en woonplaats (of
alles at je weet) door via w_k.lange@wanadoo.nl of
dv@dickvader.nl,
of bel met Kees de Lange: (020) 643 97 92 of Dick Vader: (020)
643 41 10.
Help mee om er een onvergetelijk feest van te maken!
Jubileumboek: sponsoring door de leden
Een jubileum is een mooie gelegenheid om terug te blikken op
veertig jaar De Poelster. Dit gebeurt in een boek waarin de
geschiedenis van de vereniging is opgetekend. Dit is een
kostbare aangelegenheid en we roepen daarom alle leden op 10
euro te storten als bijdrage aan de kosten.
Je felicitaties lees je terug in het boek onder de kop:
‘Poelsterren feliciteren De Poelster’. Doe je mee,
stuur dan een berichtje aan onze voorzitter via
koch@fsw.leidenuniv.nl (zie ook het voorwoord). En, minstens
net zo belangrijk, stort je bijdrage op Postgiro 185 17
45/Rabobank 302 32 23 45 t.n.v. J. de Weerdt, penningmeester
‘De Poelster’, onder vermelding van: Poelsterren
feliciteren De Poelster.
Let op: op 1 april (geen grap) gaat het boek op de drukpers.
Je bijdrage moet uiterlijk maandag 15 maart binnen zijn!
We rekenen op alle leden (en veel oud-leden)!
Tee Cee
talk
Mededelingen van de technische
commissie
Clubkampioenschappen ZONDAG 7 maart
Nog even, en dan: Clubkampioenschappen, op de Jaap
Edenbaan!.
We organiseren onze clubkampioenschappen samen met
schaatsvereniging Het Gein/eo. Jullie hebben je inmiddels
natuurlijk al opgegeven via je trainer, en jullie weten
natuurlijk ook al dat het eerste startschot valt om 19:30 uur.
Het einde is om 23:00 uur, en na opruimen van de baan, worden
de uitslagen in de Skeeve Skaes bekendgemaakt.
Dit jaar zijn de kampioenschappen voor alle klassen
tegelijkertijd!
NB: Aan deze wedstrijden kunnen alleen licentiehouders
deelnemen.
Onder het kopje ‘Wat komt er kijken bij een
wedstrijd’ gaan we nog even in op de officiële
regels.
Als er nog vragen zijn, schiet je trainer daarvoor aan.
De wedstrijdafstanden zijn:
| Categorie |
100m |
300m |
500m |
1000m |
1500m |
| DPD/C |
X |
X |
|
|
|
| HPD/C |
X |
X |
|
|
|
| DPB/A |
|
X |
X |
|
|
| HPB/A |
|
X |
X |
|
|
| DJC |
|
|
X |
X |
|
| Overige |
|
|
X
|
|
X |
De Jaap Edenbaan wedstrijden
Het seizoen is voorbij wat betreft de gewone wedstrijden
Voor enkelen van ons was er nog een extra
wedstrijdmogelijkheid, zij werden
uitgenodigd op een van de hieronder vermelde wedstrijden. Zie
verder Rondje 32.5, in het volgende Poelstemnummer (of
natuurlijk nu al op de Poelster website ).
195 zon
15-feb 7:20-09:30 Jun C en
pup A/B op uitnodiging
Haarlem zon 15
feb 17:30 Jun C op
uitnodiging
203 zat
21-feb 19:30-21:15 kamp van
Amsterdam Jun C en jun B
205 zon
22-feb 7:20-09:30 Poelster
JUNA-SEN
206 zon
22-feb 19:30-23:00 kamp van
A'dam jun A, neo, sen en vet
214 zat
28-feb 21:00-23:00 JUN
B-A
Deventer
We hebben voor de jeugdwedstrijden in Deventer in de
Krokusvakantie weer met 6 van onze jeugdleden ingeschreven.
De wedstrijden vinden plaats op 4 maart 2004 van 8.30
tot 12.30 uur op het snelle ijs van kunstijsbaan “De
Scheg” .
Seizoensafsluiting: feest!
Prijsuitreiking, entertainment, nakletsen, dat gebeurt
allemaal op
Vrijdag 26 maart vanaf 20:00 uur, in ons Clubhuis
Poelzicht.
Komt allen! (Eén introducé per lid is toegestaan).
Dus niet zoals in het vorig nummer vermeld, op zaterdagavond
13 maart
Wat komt er kijken bij een wedstrijd
Wat neem je mee:
- Goed geslepen schaatsen en je snelle pak.
- Twee setjes armbanden (wit/rood en geel/blauw of
geel/groen).
tip: Niet-afzakkende setjes
zijn nog bij Aije te koop!
- Supporters.
Wat doe je op de baan:
- Allereerst zorg je dat je op tijd bent. Als je
ongelukkigerwijze verhinderd bent, laat het dan zo snel
mogelijk weten aan technische commissie of trainer.
- Kijk na, binnenkomst op de baan, of je ergens mee kunt
helpen; blokjes neerleggen, stoelen bij de start en dergelijke.
Vele handen maken ook hier het werk licht.
- Houd de startlijst in de gaten, en lees daarvan je
startnummer af. Ook de kleur van je armband is op de startlijst
te zien. De goede kleur (lichte kleur voor start in binnenbaan)
doe je om je rechterarm, aan de kant dus waar de jury de band
kan zien.
- Zorg voor je warming up
- Let op aanwijzingen van de speaker
- Meld je bijtijds bij de start.
- Rijd zo snel mogelijk je wedstrijd
- Na afloop niet meteen wegrennen, maar helpen met opruimen
van de baan.
Zomertraining
De volgende Poelstem verschijnt eind april. Daarin vinden
jullie de benodigde info over onze zomertraining. Houd er vast
rekening mee dat dit conditie-onderhoud weer van start gaat in
de tweede week van mei. Als vanouds op de dinsdagavond.
Een andere vorm van onderhoud wordt geboden door de diverse
fietsgroepen.
We gaan ervan uit dat er ook aankomende zomer op drie dagen
per week een groep de weg opgaat. Let dus op de Poelstem van
eind april.
Inschrijving voor het nieuwe seizoen
In het april/mei nummer van de Poelstem, worden de
inschrijfformulieren voor het seizoen 2004-2005 geplaatst.
Let dus op, wacht niet met invullen tot na je vakantie(s).
Ook als je eventueel niet door kunt gaan, horen we dit graag
direct (officieel moet je opzeggingen trouwens voor 1 mei
doen).
Bob Schrage
Rondje
325
- Rhian Ket wint NK Neo-senioren
- Clubrecords voor Jan Oliemans tijdens wedstrijd
Breda
- Clubrecords voor Boy Kramer op 300, 500 en 1500 m
- Opnieuw winst voor Boy Kramer bij marathon
- Eerste marathonpunten voor Ton Vrolijk
- Jeike, Lida en Gemma nemen deel aan NK-veteranen
De afgelopen periode was zeer succesvol voor diverse leden van
de Poelster. Het hoogtepunt was natuurlijk het kampioenschap
van Rhian Ket bij de Neo-senioren dat op 31 januari en 1
februari in Alkmaar werd verreden. Tijdens de
interclubwedstrijd die op 31 januari in Breda werd gehouden,
sneuvelde er een groot aantal pr’s en werden er maar
liefst vier clubrecords gereden.
NK Neo-senioren 31 januari en 1 februari, Alkmaar
Na het, door een tweetal valpartijen, mislukte NK Senioren,
had Rhian Ket de draad weer opgepakt en aan zijn vorm gewerkt.
Met name de 1500 meters die hij daarna reed waren uitstekend.
Iedere keer tijden van rond de 1.52.
Ik neem aan dat hij vol vertrouwen de wedstrijd in Alkmaar
tegemoet zag en zeker nadat Tom Prinsen en Remco Olde Heuvel
hadden afgezegd, werd Rhian tot de grote favoriet
gebombardeerd. Gelukkig kon hij de druk aan en benaderde hij op
de 500 m zijn in Calgary gereden pr. En dat ondanks een niet
geheel vlekkeloos gereden rit waarbij hij weer in een bocht
even in de problemen kwam. Zijn eindtijd van 37.76 was goed
voor plaats 7. De 3000 m ging uitstekend, met zijn tijd van
4.01.23 eindigde hij niet alleen op de 1e plaats op die
afstand, maar reed hij ook een baanrecord voor neo-senioren en
ook een kampioenschapsrecord. Zijn voorsprong op nummer 2 op
die afstand bedroeg bijna 6 sec.
Na de eerste dag stond Rhian 1e in het tussenklassement en
zijn voorsprong op de volgende afstand, de 1500 m bedroeg maar
liefst 3 sec. en dan te weten dat dat zijn sterkste afstand
is.
En dat die afstand zijn sterkste afstand is, liet hij de
volgende dag zien. Opnieuw een baan- en kampioenschapsrecord en
zijn eindtijd van 1.52.81 was opnieuw ruim 3 sec. sneller dan
nummer 2. En hiermee bouwde hij zijn voorsprong in het
klassement verder uit en kon hij aan de afsluitende 5000 m
beginnen met een voorsprong van bijna 22 sec. Rhian reed een
solide 5000 en eindigde met een tijd van 7.10.38 op een 6e
plaats. Ruim voldoende om zijn positie in het klassement te
handhaven en zijn eerste grote overwinning te behalen. Met een
puntentotaal van 158.606 bleef hij Stefan Verlaan meer dan 2
punten voor. Op plaats 3 eindigde Eelco Bakermans.
(een uitgebreid overzicht van de uitslagen is te vinden op de
Poelster Homepage:
www.xs4all.nl/~eelcon/poelster/)
Interclubwedstrijd Poelster/N.G.W. 31/1 Breda
Ondanks de concurrentie van de Weissensee nam er een groot
aantal Poelsterleden deel aan de 2e wedstrijd in Breda.
Uiteindelijk stonden er 84 deelnemers op de startlijst, van wie
ruim de helft van de Poelster. Het SARA systeem bevat nu alle
seizoenstijden, waardoor het beter lukt om rijders met dezelfde
tijden tegen elkaar te laten rijden. Helaas konden we ook dit
keer niet op tijd beginnen, doordat we met het invoeren van de
wedstrijd moesten wachten totdat de voorafgaande wedstrijd door
de ET gecontroleerd en verwerkt was. Maar daar wordt aan
gewerkt en hopelijk wordt er volgend jaar een tweede pc
geïnstalleerd, zodat de wedstrijd eerder ingevoerd kan
worden.
Helaas was er ook nogal wat vertraging bij de start, enerzijds
omdat niet iedereen op tijd aanwezig was, anderzijds omdat niet
iedereen het goede bandje om had, of de startprocedure niet
goed uitgevoerd werd. Ook was er een groot aantal valse starts.
Een en ander had tot gevolg dat we weer laat klaar waren en de
afsluitende 3000m pas na middernacht werd verreden.
De wind gierde om het gebouw en ook op de baan was de wind
goed te voelen en een deel van het ijs bleef door de invloed
van de wind nat. De wind was zo hard dat er zelfs in het gebouw
een deel van een reclamebord naar beneden kwam. Ondanks deze
omstandigheden werden er uitstekende tijden gereden. Boy kramer
vestigde zowel op de 500 als op de 1500 een nieuw clubrecord,
46.54 en 2.28.23. Op de 1500 m kwam Boy uit tegen Timo Ket en
na een aanvankelijk grote achterstand kwam Boy goed terug en
bedroeg zijn achterstand op Timo uiteindelijk slechts 53/100
sec.
Ook Jan Oliemans was goed op dreef. Net als Boy reed hij
twee clubrecords op de 500 en 1500 m. Waarbij de 500 m van Jan
ook zijn beste tijd was die hij ooit op de 500 m gereden had.
De clubrecords 500 en 1500 m bij de veteranen staan nu op resp.
41.10 en 2.11.23. Bij de pupillen natuurlijk weer tal van
pr’s, te veel om allemaal te vermelden, maar een paar wil
ik er toch wel noemen. Tamar Hoefsloot verbeterde haar 500 m
tijd met maar liefst 5 sec. en op haar eerste 1500 m ooit, dook
zij gelijk onder de 3 minuten. Bij de recreanten goede
prestaties van Ton Post, Tim Oosten en Frank Gruben.
En natuurlijk niet te vergeten de 3000 m van Reina Jongkind en
Renske Hoefsloot die in een rechtstreeks duel deze afstand voor
het eerst te lijf gingen. Reina ging snel van start en nam
aanvankelijk een behoorlijke voorsprong, maar Renske kon een
vlak schema blijven rijden en kwam geleidelijk terug. In de
laatste ronden sloeg zij toe en finishte in 6.14.80. Reina kwam
uit op 6.16.95.
NK veteranen 15/16 jan. Assen
Bij het doorlopen van de tijden in het Sara bestand kwam ik
tot de ontdekking dat Lida den Ouden, Gemm Ikelaar en Jeike
Biewenga hadden deelgenomen aan het NK veteranen dat op 15 en
16 januari in Assen werd verreden.
In de klasse D/E/F eindigde Jeike op plaats 5, Gemma op 6 en
Lida op 7.
15 feb. Amsterdam Jun. C & Pup. A/B
Tijdens deze wedstrijd verbeterde Boy Kramer de reeds op zijn
naam staande clubrecords op de 300 en 1500 m tot resp. 30.08 en
2.27.91. Tijdens deze wedstrijd vielen er ook pr’s te
noteren voor Stephanie Berendsen, Bo Folkertsma en Jan van de
Berg van Sapoera.
Marathon
Ook op de marathon ging het goed met Boy Kramer. Tijdens de
afsluitende marathon van het A.Y.C toernooi eiste hij de
overwinning voor zich op en ook bij de baancompetitie was hij
weer succesvol met een overwinning op 4 februari.
In het eindklassement staat hij 2e met een geringe achterstand
op nummer 1. Inmiddels heeft hij zich geplaatst voor de
landelijke finale die begin maart in Heerenveen zal worden
verreden.
Het was even aan mijn aandacht ontsnapt, dat heb je als je het
schaatsseizoen door ziekte moet missen, maar Ton Vrolijk heeft
bij de marathon van 19 december zijn eerste punten gepakt. Hij
eindigde tijdens die wedstrijd op plaats 11.
35e
Poelster Bosloop
Speciale jubileumeditie – Tweede Paasdag – 12
april
In de vorige Poelstem beloofden wij jullie meer informatie
over de Bosloop,die op Tweede Paasdag alweer voor de 35e keer
wordt gehouden.
Om te beginnen nog even weer het speciale programma:
NIEUW om 10.00
uur:
KIDSLOOP over 1,7 km
Speciaal voor kinderen tot 12 jaar.
11.00
uur: BOSLOOP over
5, 10, 15 of 21 km.
Voor alle categorieën zijn er speciale prijzen voor de
beste lopers en alle deelnemers ontvangen een jubileum-medaille
en een prachtige foto van het moment waarop zij zelf de
eindstreep passeren !!
Medewerkers gevraagd
De Bosloopcommissie vindt sinds jaar en dag gelukkig een groot
aantal Poelsterleden bereid om op Tweede Paasdag de handen uit
de mouwen te steken. Voor deze jubileumloop zijn echter nog
meer medewerkers nodig dan normaal al het geval is. Wij zoeken
dan ook nog een paar enthousiastelingen die willen helpen,
bijvoorbeeld bij het uitzetten van de afstanden, de
kaartverkoop, de opbouw rond het clubhuis et cetera.
Wie wil? Je kunt je aanmelden bij Rinus Nieuwstad, tel. (020)
643 04 86, e-mail: mgnieuwstad@hetnet.nl.
Geschiedenis
De Bosloop is al 34 keer gehouden. Ons clubhuis staat echter
nog maar ongeveer zestien jaar op zijn huidige plek.
Wie weet hoe de Bosloop voor die tijd werd gehouden ? Waar was
bijvoorbeeld de startplek ? Wij zijn benieuwd naar jullie
antwoorden. Vraag op de training maar eens aan oudere
Poelsterleden !
In het volgende nummer komen we met een paar verhalen uit de
oude doos!
Tot dan (en vergeet niet alvast een beetje te trainen).
De Bosloopcommissie
Tijdens het jeugdschaatsen op zaterdag alweer enkele weken
geleden zijn de volgende voorwerpen gevonden:
een paarse bodywarmer
een blauwe sjaal met twee hondjes aan iedere kant
Wie mist deze spullen?
Groetjes, namens de jeugdschaatsbegeleiders,
Ada Zwaal
Marktplein
Poelster
‘Marktplein Poelster’ biedt ruimte voor:
- Ter verkoop of ter ruiling aanbieden van allerlei zaken die
met schaatsen te maken hebben
- Te koop vragen van bovengemelde spullen kan natuurlijk
ook
Ter overname aangeboden:
1 paar geheel nieuwe lage Viking noren, maat 43.
Door omstandigheden nooit gebruikt.
Vraagprijs: elk aannemelijk bod.
Inlichtingen: Jeike Biewenga, tel: (020) 645 01 72.
Rondjes 46 tot 50 in
Assen
Dat was het streven tijdens het NK Veteranen. Het lukte niet
altijd, maar we stegen toch boven onze eigen verwachtingen uit.
Het waren twee fantastische dagen!
Dat krijg je nou van dat fanatieke trainen op onder andere de
dinsdagavond.
Je zou denken: ze deden het er om. Maar hier de ware
geschiedenis.
Als 40/50-plusser denk je: kom ik neem schaatsles. Terwijl je
van kinds af aan op je houtjes alle sloten en grachten hebt
afgekrost.
En dan doe je soms mee aan een wedstrijd. Daar wordt je dan
publiekelijk voor geprezen door je trainer. En dan! Dank zij
die bezielende training van Peter de Kuiper ligt er op je
58ste, 60ste of 66ste ineens een brief van de KNSB in de bus
waarin tot je grote verbazing staat dat je geselecteerd bent
voor het (officieuze) NK Veteranen. Nou dan is je eerste
reactie, foutje bedankt. Maar na drie keer lezen blijkt dat
niet het geval. Dus wat doe je dan? Natuurlijk je gaat! En we
gingen alle drie. Het was werkelijk fantastisch.
Op woensdag avond reeds naar Westerbork vertrokken om ons in
een hotel goed te laten verzorgen en te acclimatiseren. Want
Drenthe heeft toch een heel eigen atmosfeer.
We hebben enorm genoten en zijn erg tevreden over onze
prestatie.
De opening met het Wilhelmus was zeker een hoogtepunt. En toen
hadden we nog niet meer gedaan dan inrijden. IJsstadion De
Smelt en de KNSB hadden het prima georganiseerd. Het ijs was
prachtig.
Goed, je begint onder aan de lijst (dat krijg je op deze
leeftijd) en in het eindklassement sta je op dezelfde plaats.
Met dit verschil dat je nu wel een NK klassement hebt neergezet
met veel Personal Bests.
We twijfelen nooit meer aan onszelf. Iedere topsporter heeft
zijn twijfels. Die kent hij en hij kan ermee omgaan. Dus wij nu
ook.
Je kunt tegenwoordig zo veel worden maar nu zijn we niet meer
gewoon wie we waren. Het was zonder twijfel een mooi feest. We
hebben de sfeer met grote teugen gedronken (maar niet te
veel).
En het resultaat: Lida den Ouden 3 PB (500, 1000, 1500m),
Gemma Ikelaar 2 PB (500, 1000m.), Jeike Biewenga 1 PB (1000
m.).
En dat allemaal mede door de intensieve coaching op donderdag
door Els Koopman en op vrijdag door Ans Gerritsen (HCA).
Via deze weg willen we hen nogmaals heel hartelijk
bedanken.
Gemma, Jeike en Lida
Trip naar
de Weissensee
Op zaterdag 31 januari (de dag waarop de alternatieve
elfstedentocht op de Weissensee werd verreden) vertrok een
groep van circa 40 Poelsterren per bus naar de Weissensee. In
Techendorf verbleven we in het pension van de familie Winkler
op circa 100 meter loopafstand van het ijs. Het was een
prachtige week: lichte vorst en vaak een strakblauwe hemel.
Enkele deelnemers doen hierna verslag van hun belevenissen en
sportieve activiteiten. Het begint met het verslag van Wieneke
van Rossum. Zij kwam de eerste dag ongelukkig ten val, liep een
gecompliceerde armbreuk op en doet verslag van haar verblijf in
een Oostenrijks ziekenhuis. Daarna volgen verslagen van het
schaatsen en het valklassement, langlaufen, skiën en
eisstockschiessen: een variant van curling en jeu de boule,
waarbij Ton ‘zijn’ Heleen Vrolijk weer eens van een
andere kant leerde kennen…
Veel leesplezier en … het ziet ernaar uit dat we volgend
jaar weer gaan: Johan de Weerdt heeft in elk geval alvast een
optie op het pension genomen!
Bouke van Gosliga
Mijn ‘marathonopname’ van de Weissensee
Een paar jaar geleden heb ik gezwommen in de Weissensee, en nu
na een snoekduik kwam ik weer in het contact met het water,
alleen was het ijs dit keer en had ik mijn handen op mijn rug.
Na de val ben ik nog doorgeschaatst tot Herr Obereismeister me
met de auto naar de kant bracht waar een helikopter met een
Notarzt stond. Die zag zo op het eerste gezicht niets ernstigs
en dat vond ik eigenlijk ook dus stapte ik over in de auto van
de Gendarmerie die me voor het Gasthof afzette.
Na een slapeloze, pijnlijke nacht met koude rillingen en bijna
hyperventileren, volgens pleegzuster Nel, zijn we naar de
Hausarzt gegaan die me doorstuurde naar Krankenhaus Lienz omdat
het misschien toch wel een gescheurde spier kon zijn.
Daar ontstond grote opwinding na het zien van de
röntgenfoto en er werd druk getelefoneerd waarbij ik de
woorden Operation, Kompliziert opving, maar dat was vast mijn
foto niet waar ze het over hadden! Dus wel, het was net of ik
in een film zat, als ik morgen geopereerd werd kon ik zaterdag
weer met de groep met de bus naar huis. Ik had nog nooit in een
ziekenhuis gelegen, laat staan een narcose gehad en voor ik het
wist lag ik in een bed met een bordje
‘nüchtern’ boven me! En toen hoorde ik
’s avonds dat de operatie niet zou doorgaan! Optimistisch
dacht ik nog o, dat wordt vast gips eromheen en dan kan ik weer
terug, maar de volgende dag hoorde ik dat het ganz kompliziert
was, mijn schouderkop was als het ware van de steel van de
bovenarm afgebroken en als de doorbloeding niet goed op gang
zou komen zouden ze iets uit mijn knie moeten transplanteren en
in het ergste geval zou het bot kunnen afsterven. Een Herr
Oberarzt Schulterprofessor uit Innsbruck zou mij opereren. Nu
werd het toch wel een horrorfilm waarin ik een hoofdrol ging
spelen. Zo onwerkelijk allemaal. Gelukkig waren Nelleke en
Frieda bij me die me konden troosten en van alles konden
regelen. Ik heb ze nog gevraagd voor het geval ik niet meer bij
zou komen of de schaatsploeg op mijn begrafenis een Schnapps
kwam drinken!
Gelukkig hoefde dat niet, de narcotiseur groette ik met
Grüss Gott waarop hij antwoordde: “Ja, groet God,
geschaatst zeker!” Het bleek een landgenoot te zijn!
Er werden vier pennen in mijn dislozierte sub/transcapitale
Oberarmtrummerfraktur gezet en gelukkig waren ze niet aan mijn
knie gekomen.
Ik heb me de hele week niet verveeld, het leek wel Mash daar:
de helicopter landde zo’n vijf keer per dag naast ons
raam, de gewonden lagen op de gang, bedden werden, zonder ze
schoon te maken, zo weer gebruikt, laat staan dat ons bed
verschoond werd! Op een keer kreeg ik een doosje medicijnen met
wel twintig tabletten erin. Ging het opeens zo slecht met me?
Nee, het bleek voor Frau Anna Bauer te zijn, die mijn
pijnstillers had! Ik had hier wel volpension, dat kon de
schaatsploeg niet zeggen, maar het eten was niet om over naar
huis te schrijven! Op een keer lagen er twee Knodeln op mijn
bord waarvan ik dacht: dat geven we thuis als vetbollen aan de
vogels! Maar ze waren wel heel lief, toen ik zei dat ik me zo
verheugd had op Schnapps, Glühwein en Kaiserschmarrn kreeg
ik prompt de volgende dag Kaiserschmarrn!
Omdat het verloop Komplikationslos was, mocht ik de zaterdag
al naar huis in plaats van pas na het weekend. Dat komt goed
uit dacht ik, dan kan ik gelijk met de bus mee. Maar daar was
geen sprake van: ik moest met het vliegtuig terug. Met de auto
naar Innsbruck, vandaar met een gipsvlucht naar Rotterdam en
dan weer met de auto naar Amstelveen. , Het is trouwens verdomd
handig dat ze de nooddeureninstructie, zuurstofmasker en het
omdoen van een zwemvest op zo’n vlucht demonstreren!
Hadden we erg veel aan!
Ik voelde met net de koningin toen er beneden bij de
vliegtuigtrap een auto op mij wachtte.
De rode loper en de erewacht ontbraken maar ja, ik had toch
niet kunnen zwaaien!
Voorlopig zit ik enkele maanden thuis, mag ik je schaatsboeken
lenen, John?
Pijn aan mijn arm heb ik niet, maar wel veel pijn aan een
spier in mijn bovenbeen waardoor lopen en bukken erg pijnlijk
is. Door de stevige pijnstillers heb ik daar in het ziekenhuis
niet veel van gemerkt. O ja, en aan mijn bleke kleur wordt
gewerkt, nee geen potje, maar staaltabletten, dat was dus een
andere oorzaak! Dus over enkele maanden zien jullie mij weer
frisch, froh und gesund terug en iedereen nog bedankt voor alle
lieve reacties, ik kan met recht zeggen dat schaatsen
verbroedert!
Wieneke van Rossum
Schaatsen op de Weissensee.
Op 1 februari om ongeveer 9 uur kwamen wij aan in Oostenrijk
bij pension Tuschnig aan de Weissensee. Het ontbijt stond al
voor ons klaar en wij lieten het ons goed smaken.
Snel de koffers uitpakken want het ijs lag al met smart op ons
te wachten, en wachten konden veel Poelsterren niet want die
waren er en dat zouden ze weten ook die Oostenrijkers.
De eerste ronden waren wat testrondjes nou ja :even een blokje
van 12 km heerlijk!
Het ijs op het kleine meer was wel goed maar met veel
scheuren. Het ijs op het grote meer was stukken beter zodat
velen voor het grote meer kozen.
Helaas was het voor Wieneke al snel afgelopen door een
vervelende valpartij, zij moest daarvoor opgenomen worden in
het ziekenhuis (helaas). Ook maandag werd er weer volop
geschaatst en kwamen er ook de volgende valpartijen door de
diverse dames en heren.
Bob Schrage vond dat het toen tijd werd om een val klassement
te maken.
Op dinsdag werd er door velen wat meer gelanglauft en geskied
dan geschaatst, maar dat mocht de pret niet drukken.
Woensdag ging de hele hardrijdersgroep naar het grote meer om
op het mooie zwarte ijs eens lekker voluit hard te rijden en
geen bochten meer te hoeven maken zoals op de Jaap
Edenbaan.
Er werd gezegd: we gaan lekker rustig beginnen! nou geloof het
maar niet, want na een kilometer werd er al om het hardst
gereden door Leon, Frank, Sandra, Ton, Heleen ,Nel, Kees, Hans,
Jan, Dirk, Paco, John, Bouke, Peter, Marcia, en nog een paar
van wie ik de namen niet meer zo snel weet. Aan het einde werd
er netjes op elkaar gewacht om aan de terugtocht te beginnen,
maar dan wel via de chocoladetent die lekker in het zonnetje
stond!
Donderdag was zo ongeveer hetzelfde als de andere dagen met
veel plezier, maar ook met meer scheuren.
Voor vrijdag was er een Eisschnellaufmarathon van 52 km
uitgeschreven door de VVV, 25 Poelsterren deden eraan mee en er
werd hard gereden: de eerste drie plaatsen waren voor de
jongeren: Leon in 2.09 uur 1e Frank in 2.20 uur
2de, Marcia in 2.22 uur 3de eerste oudere garde was Kees
in 2.32 uur 4de (dus niet slecht van mij hè). Ook alle
andere Poelsterren hebben een goede tijd gereden.
Bij de stempelpost was er voor iedereen thee en werd door de
dames en heren die niet mee reden ingeschonken wat een service
hè!
Na het avond eten werden door Johan aan alle deelnemers de
Urkunde en medaljes uitgereikt.
Op zaterdag, onze laatste dag, werd alles nog eens dunnetjes
over gedaan! Nou geloof het maar niet, want eenmaal op het
zwarte ijs werd er natuurlijk toch weer hard gereden, dus daar
gingen we weer! Maar na de chocomel was het dan toch echt bijna
gedaan; nog even heen en weer en toen naar huis.Wat hebben we
toch een mooie week gehad! Een beetje vorst in de ochtend en
het zonnetje in de middag, Wat wil een poelster nou nog meer
?
P.S. het val klassement (zie hierna) is gewonnen door Ted
Bakker.Td, van harte.
Nou dat was het dan de ‘’ Weissen See’
hopelijk tot volgend jaar.
Ik wil bij deze ook de organisatie namens iedereen bedanken
voor de fantastische week: het was super:
Kees Ikelaar.
Het Poelster-Weissensee Valklassement
Al snel nadat we het ijs beroerden op die eerste zondagmorgen
op 930 m hoogte, bleek de aantrekkingskracht van dit ijs erg
sterk.
Het was dus direct duidelijk dat we een aantal valpartijen
tegemoet konden zien.
Die zondagavond werd er dan ook druk gesproken over de gevaren
van de diverse (geveegde) trajecten. Daarbij werd, als vanzelf
de valbalans opgemaakt, en het Poelster Weissensee
Valklassement was geboren.
Je hoeft het woord klassement niet te noemen of de rivaliteit
steekt de kop op.
Daarbij gingen de ambities twee verschillende kanten uit. Een
deel dacht te kunnen scoren door zo weinig mogelijk
valpogingen, een ander deel was van mening dat juist het aantal
voltooide valpartijen goed zou scoren. Dat misverstand heb ik
natuurlijk niet weggenomen! Opvallend in de loop der week was
wel dat het vrouwelijk gedeelte toch vooral voor de eerste
optie koos. De reden hiervan kan worden gezocht in de
dramatische valpartij van Wieneke (waarover ze zelf in deze
Poelstem kond doet), maar anderzijds heeft dit toch ook te
maken met de vrouwelijke natuur. Wat minder macho (kijk eens
hoe vaak ik durf), en natuurlijk minder avontuurlijk en
onderzoekend. Bij elke val maak je wat mee en doe je echt
nieuwe ervaringen op. Bovendien is het mogelijk om achteraf aan
je maatjes nauwkeurig verslag te doen van de kwaliteit van het
ijs. En dat wordt uiteraard hogelijk gewaardeerd!
Ik vergeet nu bijna de vluchtelingen. Velen zetten zich aan de
skisport en dan kun je niet op het ijs vallen. Er werden nog
wel pogingen gedaan om het aantal ski-valpartijen ook in het
valklassement op te laten nemen, maar dat is uiteraard
afgewezen. IJsvallen is toch van een geheel andere orde dan
sneeuwvallen.
In de bus naar huis terug, is de ranglijst bekendgemaakt en
zijn de prijzen uitgereikt. Ja, prijzen, want het getuigt van
moed en ondernemingslust om een groot aantal valpartijen te
durven aangaan. Hoewel hierbij moet worden aangetekend dat de
winnaar zich wel zeer goed had beschermd.
Hij heeft tijdens deze week zelfs een uitnodiging gekregen om
in juli als Michelinmannetje met de tourkaravaan mee te
rijden.
De uitslag (met naam en aantal valpunten):
| 1. Ted Bakker |
|
|
|
|
|
|
9
|
| 2. Peter de Kuiper |
Frank v/d Pijl |
Bob Schrage |
|
|
|
|
6
|
| 3. Ton Vrolijk |
|
|
|
|
|
|
5
|
| 4. Paco Palman |
Hans van Miltenburg |
John Backer |
|
|
|
|
4
|
| 5. Johan de Weerdt |
Dirk Hoeksema |
Lida den Ouden |
|
|
|
|
3
|
| 6. Heleen Vrolijk |
Jan Hogenhout |
Cor Zwaal |
Taco Schrage |
Sandra Burgerhout |
|
|
2
|
| 7. Cor Touw |
|
|
|
|
|
|
1½
|
| 8. Wim Schenk |
Marcia Backer |
Aije Simons |
Jeike Biewenga |
Kees Ikelaar |
Rienk
|
Leon Schrage
|
1 |
| 9. Bouke van Gosliga |
|
|
|
|
|
|
½
|
Niet geklasseerd: De Watjes, allen met 0 (nul)
valpartijen.
Bob Schrage
Poelsterren bereiden zich voor op wintertriatlon
Op vrijdagmorgen 9 uur stonden acht Poelsterren voor de
skiverhuur in Techendorf aan de Weissensee.
Vier Poelsterren zouden vandaag worden ingewijd in de
Langlaufsport. De vier andere hadden eerder deze week kennis
gemaakt met deze sport. Onder begeleiding van onze
privéleraar Cor (Touw) toog het gezelschap naar het begin
van het parcours.
Langs de Weissensee zijn een aantal fraaie langlauf routes
uitgezet met een totale lengte van 50 km.
Eerst werden een aantal basistechnieken doorgenomen zoals de
techniek van het “laufen” het remmen, het nemen van
een heuvel en afdalen in een getrokken spoor.
Nadat al deze technieken waren geoefend en ingeslepen
vertrokken we voor een tocht over 6 km die voerde langs de
Weissensee en door de heuvels van de aangrenzende bossen.
Na een kalme aanloop doemde het eerste opstakel op, een bergje
van de 3e categorie
In een strak tempo werd deze hobbel “genomen” .De
afdaling die hierop volgde leverde mede door de aanwijzingen
van Cor geen enkel probleem op.
Het ijzige bospad dat hierna op onze weg kwam leverde wel wat
problemen voor een aantal van ons. De “wilde”
zwijnen die in deze bossen leven hadden een kant van het
getrokken bedolven onder losgewoelde aarde. Het leverde de
nodige valpartijen op.
Uiteindelijk bereikte het gezelschap op wat kleine
schaafwonden en lichte kneuzingen na het eindpunt van het
parcours.
Het was daarna goed toeven op het zonnige terras met koffie en
Apfelstrudel.
Voor een aantal van ons was het eerste tochtje een opwarmronde
voor de “expeditie” naar de Frans-Josefs-Hohe. Een
tocht die als “mittel-schwer” (rood voor de
kenners) wordt aan gegeven.
In hoog tempo werd deze 10 km lange “Loipe”
genomen die voerde door een prachtig landschap van sneeuw en
ijs.
Na afloop en onder het genot van “ein grosses
Bier” werd de dag geëvalueerd.
Al pratend werd toen het plan opgevat om de volgende keer (in
2005?) een echte wintertriatlon te organiseren (lopen,
langlaufen en schaatsen). De deelnemers aan deze tocht hebben
in ieder geval een goede basis voor een hoge klassering. De
eerste inschrijvingen zijn al binnen.
P.S. commissie Wintertriatlon bestaat uit de leden Cor, Bouke,
Dirk en Peter.
Peter de Kuiper
Ski-avonturen bij de Weissensee
Na twee dagen op de Weissensee rondgeschaatst te hebben,
vonden we dat het tijd was om te gaan skiën. We hadden
gehoord dat er in de buurt (lees: ongeveer 55 minuten met de
ski-bus) een prachtig ski-gebied moest zijn. Op dinsdagmorgen
vroeg aan het ontbijt (07.30 uur) en daarna snel op weg naar
het postkantoor, alwaar wij de ski-bus zouden nemen. De
plaatselijke buschauffeur kreeg bijna een lichte hartverzakking
… stonden daar opeens dertien Poelsterleden; zijn bus zat
in een keer meteen vol (en wij waren de enigen). Na onderweg
één keer te zijn overgestapt, arriveerden wij op de
plaats van bestemming: Nassfeld Ski Arena, een prachtig
ski-gebied met ongeveer 100 km aan pistes. Nadat we een
liftkaartje gekocht hadden gingen we meteen naar boven. Het was
een prachtige dag met een heerlijk zonnetje, dus latten onder
en glijden maar. Na één afdaling gemaakt te hebben,
besloten we de groep op te delen in twee groepen. Dit werden
echter drie groepen aangezien Peter niet kon wachten. Gelukkig
voor hem vond hij onderweg drie dames (de onafscheidelijken:
Gemma, Lida en Jeike) uit zijn schaatsgroep; als een ware
trainer nam hij de dames op sleeptouw (of was het
andersom?).
De andere groep bestond uit Petra, Sandra, Bob en Dirk;
iedereen op de ski’s, behalve Petra die op kleine
fun-ski’s (hoe heten die dingen ook al weer?) naar
beneden vloog. Onze groep bestond uit Marcia, Leon, Aije, Frank
en mijzelf; iedereen op ski’s, behalve Frank die met zijn
snowboard de Oostenrijkse pistes onveilig wilde maken. De
eerste afdaling liet zien dat Marcia, Leon en Frank niet alleen
hard kunnen schaatsen … als ware kometen vlogen zij de
pistes af, waarbij Marcia elk bultje uitprobeerde om te zien of
haar ski’s luchtwaardig waren! Leon stortte zich telkens
onverschrokken (als ware hij Hermann Maier) naar beneden. Ook
Frank liet zich door niets afstoppen, maar helaas voor hem
waren er die dag een aantal rotstukken tussen waar een boarder
niet genoeg vaart kan maken; dat betekende dus veel lopen. Tel
daar bij op zijn vele vallen en het zal niet verwonderlijk zijn
dat hij aan het eind van de middag er helemaal doorheen zat.
Gelukkig liet hij zich hierdoor niet ontmoedigen en bleef hij
tot het eind van de dag bij de ski-groep (daar kunnen anderen
nog wat van leren … lees: Leon). In ieder geval hebben we
die dag heerlijk geskied en gezamenlijk werd besloten dat er de
volgende dag teruggegaan moest worden.
Helaas was het weer de volgende dag iets minder, maar dat
mocht de pret niet drukken. Boven werd de groep weer
opgesplitst en hebben we de rest van het ski-gebied verkend.
Dit keer bleef Peter bij onze groep, en Taco had de andere
groep versterkt. Na al het board-geweld van Frank de vorige
dag, besloot ook Leon dat hij zijn kunsten op een snowboard
moest vertonen … nou, dat heeft hij dus geweten. Op de
ski’s kon hij makkelijk volgen, maar boarden was
duidelijk een ander verhaal. Na de lunch zat hij er helemaal
doorheen en vlak voor de laatste afdaling (dat heerlijke
“schuss-stuk”!) besloot hij alleen met de lift
terug te gaan(!?). Ondertussen waren we aardig in tijdnood
gekomen; de laatste bus ging terug om 15.30 en we moesten nog
een lange afdaling maken. Deze laatste afdaling werd voor
sommigen echt een beproeving en we stapten precies om 15.29 de
bus in. In alle commotie had Aije zijn ski-stokken bij de kassa
laten staan; gelukkig wilde de chauffeur wel even wachten, dit
tot grote tevredenheid van Aije.
Na het hele gebied gezien te hebben (lees: rode, zwarte en
ongeprepareerde pistes), besloten enkele
“die-hards” om de volgende dag nog eenmaal terug te
keren. ‘s Ochtends bleek dit een uitstekende keuze te
zijn: strak blauwe lucht en lentetemperaturen!
Petra, Sandra, Aije en ikzelf stapten voor de laatste keer in
de vroege ski-bus. Onderweg nog een dubbele aanrijding
meegemaakt; eerst een auto achterop de ski-bus (auto total
loss) en vervolgens een verwarde man (hoogstwaarschijnlijk de
lokale dorpsgek) voor de bus gesprongen (man werd met ambulance
weggereden). Vervolgens een hoop commotie met een Oostenrijkse
versie van de familie Flodder (details zijn op aanvraag
beschikbaar). Na een oponthoud van ongeveer drie kwartier,
kwamen we eindelijk weer in het ski-gebied aan.
Na twee dagen het gebied te hebben doorkruist, wisten we
precies waar we moesten zijn. De vorige dag hadden we mooie kom
gevonden met ongeprepareerde sneeuw … daar moesten we dus
weer heen! Dit keer had Aije zijn filmcamera meegenomen, dus
hebben we wat mooie beelden gefilmd. Na Sandra op de normale
piste gefilmd te hebben, moest ook Petra eraan geloven. Hier
had ze niet echt veel trek in, want ze was al zo vaak gefilmd
(naar eigen zeggen). Dus besloot Petra om eens iets anders te
doen (of was het niet bewust?). Aije had een mooi stuk
uitgezocht (in de schaduw en lekker ijzig) en na enkele bochten
ging Petra onderuit (altijd leuk voor de film!). Sandra zag dit
gebeuren en dacht … dat kan ik ook! Sandra ging, na
één (of twee) bocht(en) te hebben gemist, onderuit.
Vervolgens ging ze achter op haar ski’s zitten en als een
soort ongeleid projectiel schoot ze ons voorbij. Helaas was
deze beweging veel te snel voor het menselijk oog, vandaar dat
Aije dit mooie beeld volledig gemist had.
Nu hadden we de smaak echt te pakken en Aije en ikzelf
besloten om als toetje nog even “extreme” te gaan.
Op de kaart hadden we een mooie ongeprepareerde zwarte afdaling
gezien. De afdaling ging dwars door het bos door diepe sneeuw
naar beneden. Na een paar bochten door kuit-diepe sneeuw
gemaakt te hebben werd het pas echt zwaar. De piste dook naar
beneden en opeens stonden we in knie-diepe loodzware papsneeuw!
Draaien was onmogelijk, dus ik dacht dat omspringen wel zou
helpen. Helaas, na een sprong stond je in een keer vast en viel
je gelijk om. Ook Aije’s techniek hielp niet echt, dus ik
was gelukkig niet de enige die viel. Badend in het zweet kwamen
we uiteindelijk beneden. Het was in ieder geval een mooie
afsluiting van drie dagen skiën. We komen hier zeker nog
een keer terug!
Paco Palman
Eisstockschiessen
De meesten van ons hadden ze wel zien staan in het skihok.
Houten schijven met in het midden een stok of handvat. Wat
moest je hier in hemelsnaam mee? Een paar van ons die tijdens
het zappen op Eurosport wel eens het curling tegen waren
gekomen, waren ervan overtuigd dat het curlingschijven waren.
Anderen beweerden weer dat deze veel dikker zijn en niet van
hout maar van kunststof. Na de door de pension eigenaar
georganiseerde fakkeloptocht op woensdagavond werden tijdens de
gluhwijn de stoute schoen aangetrokken en geïnformeerd
naar de bedoeling van de bewuste schijven. Het bleek te gaan om
het spel eisstockschiessen. Nog nooit van gehoord zeiden we in
koor. Afgesproken werd dat na het schaatsen de volgende dag
door de meester zelf uitleg zal worden gegeven.
Dus donderdag middag stond op de afgesproken tijd onze leraar
al op het ijs te wachten met een mand met inhoud. We moesten
zelf nog even naar boven om de schijven te halen. Het spel
bleek vrij eenvoudig. Het eigelijk een variant op het bij velen
wel bekende Franse spel jeu de boules of pétanque. Een
houten blokje op het eind van de baan dient als doel. Er worden
twee teamkapiteins aangewezen en die kiezen hun partij uit
allen die willen deelnemen. De twee partijen bestonden in
eerste instantie uit zes personen elk. Er is geen limiet aan de
grootte van de teams.
Voor er werd begonnen, moest het gebruikelijke Zielwasser
gedronken worden. Nu bleek waar de mand voor nodig was. Er kwam
een fles obstler uit met de nodige glazen en ieder moest of hij
nu lekker vond of niet een glaasje nemen. Daarna werd begonnen
met de wedstrijd. Het bleek al gauw dat er een aantal mensen
met talent aanwezig waren en deze zaten in hetzelfde team. Het
stond binnen de kortste keren dus achttien-nul voor dat team.
Dit kwam voornamelijk door het geheime wapen genaamd ene Heleen
Vrolijk. Zij was degene die steeds de tegenstander, waaronder
haar tot dan toe liefhebbende echtgenoot behoorde, dwarszat en
alle schijven wegketste of zo dichtbij ging leggen dat er niets
meer aan te doen was. Door de hilariteit (het uitspelen van
echtgenoten) en de genuttigde drank werden de deelnemers steeds
luidruchtiger en gezelliger. Hierdoor kwamen er steeds meer
toeschouwers en deelnemers. Op een gegeven moment werd er zelfs
gezegd dat er in het dorp overlast zou zijn door die
luidruchtige Poelsterren. Het spel bleek een goede vervanger
voor de après-schaats. Drank en veel plezier was de
aanleiding om de volgende dag de schijven weer uit de kast te
halen.
Het spel heeft zeker bijgedragen tot de grote saamhorigheid
van de groep. Misschien is het wel een goed idee om in de zomer
een competitie jeu de boules in de nabijheid van het clubhuis
(er moet wel namelijk zielwasser bij) te organiseren.
Wij danken ieder die mee was voor de geweldige week maar in
het bijzonder degenen die hun tijd en energie in het
organiseren van deze week hebben gestoken. We zien uit naar het
volgend jaar.
Ton en Heleen Vrolijk
Wandelen aan de Weissensee.
Als je dit leest, denk je al gauw dat je naar de Weissensee
gaat om te schaatsen.
Dat is natuurlijk ook mogelijk. Echter ,van de groep die
daarnaartoe is geweest, heeft een aantal mensen lange
wandelingen gemaakt. Je kunt daar heel wat uurtjes mee
vullen.
Nelleke, Ada, Corrie en Johan hebben in de week dat we daar
waren heel wat kilometers versleten. Zo waren er wandelpaden op
het kleine en het grote meer. Afstanden tussen de 5 en 25
kilometer. Ook konden we vanuit het pension wat hoger de bergen
in. Dat hebben we ook gedaan. Alleen was het niet verantwoord
om naar 1200 meter te gaan vanwege de warmte en de smeltende
sneeuw. De smalle paden waren te glad. Maar wat lager kun je
een lange wandeling maken met prachtige uitzichten over het
meer en de skipiste. Dus wandelen is een uitstekende bezigheid
waarbij je je geen minuut verveelt.
De wandelaars
Johan de Weerdt